Tabele wymienników węglowodanowych powinny znajdować się w kuchni każdego cukrzyka. Dzięki nim chory jest w stanie porównywać między sobą poszczególne produkty i decydować, które z nich włączy do swojej diety. Podstawą tych porównań jest ilość jednostek chlebowych, czyli wymienników węglowodanowych przyporządkowanym poszczególnym produktom.
Jedna jednostka chlebowa to równowartość 10-12 gram węglowodanów przyswajalnych zawartych w konkretnej porcji pożywienia. Ta ilość węglowodanów odpowiada na przykład średniej wielkości ziemniakowi czy kromce chleba razowego o masie ok. 20 gram, stąd zresztą wzięła się nazwa jednostki chlebowej. Tabele ww podają więc ilość jednostek chlebowych dla poszczególnych produktów. W celu łatwiejszego posługiwania się nią, tabela wymienników węglowodanowych często dzieli produkty na kategorie, takie jak pieczywo, owoce, słodycze, produkty mleczne. Chory może sam zdecydować, czy zje kromkę chleba tostowego, 1/6 tabliczki czekolady, czy też szklankę kefiru. Wszystkie wymienione ilości produktów mają bowiem przypisaną jedną jednostkę chlebową.
Korzystanie z tabeli wymienników węglowodanowych jest znacznie wygodniejsze, niż każdorazowe sprawdzanie, jaki indeks glikemiczny mają poszczególne produkty. Zamiast skrupulatnie przeliczać zawartość węglowodanów w poszczególnych produktach, możemy zerknąć do tabeli i sprawdzić, jaką ilość konkretnego produktu możemy spożyć. To bardzo wygodne rozwiązanie, szczególnie dla osób, które wychodzą z założenia, że cukrzyca to nie powód, by ograniczać się do ubogiej, mało urozmaiconej diety.